Empathisch luisteren betekent niet per se goedkeuring

In de maatschappij in die we evolueren leren we om in een gesprek ons standpunt te verhelderen, gelijk te zoeken, de andere te overtuigen, achterhalen wie juist en wie fout is, onze oplossingen op tafel leggen, zo snel mogelijk common ground te willen vinden (tot aan “we zijn akkoord dat we niet akkoord zijn” toe). Dat speelt zich allemaal op het terrein van het denken af: standpunten, overtuigingen en strategieën worden tegenover elkaar gezet.

In de cultuur van Geweldloze Communicatie vestigen we onze aandacht eerst op verbinding en die ontstaat op het niveau van behoeften. We erkennen onze behoeften en die van de andere. Een van de sleutel veronderstellingen in GC is, dat we allemaal dezelfde behoeften hebben en dat we ons daar kunnen erkennen in onze menselijkheid. Het is een energie die alles met elkaar verbindt. Op dit niveau is er geen conflict. Het conflict ontstaat op het niveau van de strategie die we kiezen om aan een behoefte te voldoen. Het conflict ontstaat als we overtuigingen en standpunten tegenover elkaar zetten en de andere proberen te overtuigen omdat we vinden dat we gelijk hebben.
In GC gaan we via verbinding navigeren naar mogelijke vormen om aan behoeften te voldoen: hoe krijgen ze vorm in onze individuele relaties, de manier waarop we ons als groep organiseren, de verhalen die we vertellen en de materie die ontstaat.

Empathisch luisteren betekent dus niet dat ik de standpunten, de overtuiging of de strategie van de ander goedkeurt. Empathisch luisteren brengt je eigen overtuigingen niet in gevaar.
Het betekent gewoon dat ik in verbinding wil komen om te onderzoeken hoe we samen kunnen evolueren. Hoe we voor alle behoeften zorg kunnen dragen.